Bölge Adliye Mahkemeleri” ve “Üst Mahkemeler” olarak tanımlanan mahkemelere
kısaca “İstinaf” denilmekte ve böyle tanımlanmaktadırlar. İstinaf mahkemesi;
ilk derece mahkemelerinin vermiş olduğu kararlara karşı, taraflardan birinin
başvurusu üzerine inceleme yapan bölge adliye mahkemeleridir.
20 Temmuz 2016 tarihinden sonra verilen ilk derece mahkemelerinin kesin
olmayan nihaî kararlarına karşı ilk önce istinaf yoluna başvurulabilecek, doğrudan
doğruya temyiz yoluna başvurulamayacaktır. Buna göre istinaf mahkemeleri
hem denetim hem de hüküm mahkemeleri olarak faaliyet gösterecektir. İstinaf
incelemesi sonunda gerektiğinde ilk derece mahkemesinin kararını kaldıran
istinaf mahkemesi temyiz incelemesini yapan Yargıtay’dan farklı olarak kararı
bozmak yerine yeniden tahkikat yaparak ve hukuka aykırı gördüğü hususları
gidererek yeni bir karar verebilecektir. İstinaf kanun yolunu temyiz denetiminden
ayıran en önemli özelliktir. Sadece hukuki incelemenin değil, aynı zamanda
maddi incelemenin de yapılmasını sağlamaktadır. Ayrıca istinaf mahkemelerinde
yeni dava malzemesinin getirilmesi de belirli istisnalar dışında katı bir şekilde
yasaktır. Buna paralel olarak yargılamanın bu aşamasında karşı dava, ıslah, davaya
müdahale, davaların birleştirilmesi gibi usul hukuku kurumlarına başvurulması
engellenmiştir.